ด้วยรักและศรัทธา ปัญหาสังคมไทยและการเมืองในประเทศขณะนี้ ถือเป็นอุปสรรคใหญ่ที่จะปิดโอกาสประเทศไทยไปสู่เป้าหมายในอนาคต หากยังไม่มีการแก้ไข หรือแก้ไขไม่ได้ก็อาจจะทำให้เกิดปัญหาต่ออนาคตของประเทศ โดยเฉพาะคนรุ่นใหม่ที่จะถูกบ่มเพาะแบบผิดๆ จากการเห็นความแตกแยกของสังคม และส่งผลต่อวิวัฒนาการของการพัฒนาประเทศ รวมถึงการขาดความรักและความไว้วางใจต่อคนในชาติ ความรักและความศรัทธา สร้างความไว้วางใจซึ่งกันและกัน และทำให้เกิดสัมพันธภาพในวงกว้าง เกิดความสมัครสมานสามัคคีในหมู่ชน ผู้ที่จะสร้างความรักและศรัทธาในผองชนได้มากที่สุดก็คือผู้นำสังคม โดยเฉพาะผู้นำของประเทศ สมาชิสภาผู้แทนราษฎร และผู้ที่อยู่ในตำแหน่งที่เกี่ยวข้องกับการบริหารประเทศ ในช่วงระยะที่ประเทศมีทั้งวิกฤตการเมือง เศรษฐกิจ และสังคม เราคงปฏิเสธไม่ได้ว่าผู้นำและผู้บริหารประเทศในระดับต่างๆ ล้วนมีส่วนที่จะต้องทำหน้าที่โดยตรงเพื่อให้ประเทศชาติพ้นจากวิกฤต แม้แต่ภาคธุรกิจและภาคประชาชนก็ล้วนต้องทำหน้าที่ทั้งช่วยตัวเองและช่วยชาติไปพร้อมๆ กัน เพื่อช่วยให้สังคมใหญ่ไปรอดให้ได้ แม้จะยากเต็มที แต่มาระยะหลัง หัวขบวนที่เป็นนักการเมืองในรัฐสภา โดยเฉพาะผู้แทนราษฎรทั้งหลาย ควรที่จะเป็นแบบอย่างนำทางชาติออกจากวิกฤต กลับมีพฤติกรรมที่ซ้ำเติมอย่างขาดจริยธรรม ข้อแรก ทั้ง ส.ส. และ ส.ว. ต่างอ้างสิทธิในการไปดูงานต่างประเทศ ทั้งที่ประเทศชาติกำลังอยู่ในวิกฤตเศรษฐกิจ ควรที่จะประหยัดงบประมาณที่มาจากภาษีของประชาชน และพึงปฏิบัติภารกิจภายในประเทศอย่างแข็งขัน การไปดูงานต่างประเทศของผู้แทนอันทรงเกียรติยังไม่เคยมีรายงานการติดตามและประเมินผลแต่อย่างใดตั้งแต่อดีตว่าคุ้มค่ากับภาษีของประชาชน ข้อที่สอง สมาชิกรัฐสภาบางส่วนไม่เข้าร่วมประชุม ทำให้งานนิติบัญญัติเป็นไปอย่างล่าช้าเพราะไม่ครบองค์ประชุม และทำให้สภาล่มหลายครั้ง อีกทั้งยังมีการทะเลาะวิวาท ไม่เป็นตัวอย่างของผู้นำและผู้แทนที่มาจากทั่วประเทศ ทำให้ภาพพจน์และเกียรติภูมิของประเทศเสื่อมเสีย ซึ่งส่งผลต่อสัมพันธภาพทั้งระหว่างนักการเมืองกับประชาชน และการบริหารราชการแผ่นดินทุกระดับที่ต้องกำกับนโยบายโดยนักการเมืองเป็นไปอย่างยากลำบาก ข้อที่สาม สมาชิกรัฐสภาบางคนไม่ส่งเสริมความรัก สมัครสมานสามัคคีภายในชาติ แต่มีพฤติกรรมยั่วยุให้ประชาชนคนไทยแบ่งฝักแบ่งฝ่าย เกลียดชังในหมู่คนไทยกันเอง สร้างความแตกแยกไปทั่วทุกระดับชุมชนท้องถิ่น จนถึงครัวเรือน แน่นอนว่า วังวนการเมืองในปัจจุบันเป็นปัจจัยฉุดรั้งความก้าวหน้าของประเทศ ทุกคนจึงต้องช่วยกัน ทั้งภาคธุรกิจ และภาคประชาชนต่างพยายามช่วยตัวเองให้รอดจากภาวะเศรษฐกิจ ขณะเดียวกันก็พยายามเสนอแนวคิดและแนวทางช่วยภาคการเมืองอีกแรงตลอดเวลา วลีที่ว่า ความรัก คือ การให้และการเสียสละ ใช้ได้กับทุกคน รวมทั้งนักการเมืองที่พึงเข้ามาทำหน้าที่ทางการเมืองด้วยใจรัก และเสียสละเพื่อประโยชน์ของชาติ พึงมีศรัทธาต่อพลังของประชาชนทั้งประเทศโดยมิต้องแบ่งแยก เพราะนักการเมืองมาแล้วก็ไป แต่ประเทศชาติและประชาชนยังต้องอยู่สืบต่อไปชั่วกัลปาวสาน ทิพย์พาพร ตันติสุนทร ผู้อำนวยการร่วม สถาบันนโยบายศึกษา