สถาบันนโยบายศึกษา : Institute of Public Policy Studies (IPPS)

ยุคการเมืองทำลายชาติ

อุดร ตันติสุนทร

หนังสือพิมพ์ไทยรัฐวันที่ 20 สิงหาคม 2551 หน้า 4 ขึ้นต้นว่า ยุคการเมืองทำลายชาติ

ชัดเจนเลย ทำไมนักการเมืองถึงเป็นอย่างนี้?

ความจริงคำว่า “การเมือง” นั้น ความหมายคือ “การปกครองบ้านเมือง” และผู้มีอำนาจในการปกครองบ้านเมือง ก็คือนักการเมือง ซึ่งขณะนี้เราก็มี ส.ส. 480 คน เท่านั้นเอง

ทำไมจึงว่า การเมืองทำลายชาติ

แท้ที่จริง นักการเมืองนั้นมีหน้าที่สำคัญคือ การสร้างบ้านเมือง แต่ทำไมนักการเมืองเหล่านี้ แทนที่จะมีความสำนึกในการ “สร้างชาติ” สร้างบ้านเมือง กลับมา “ทำลายชาติ” ทำลายบ้านเมืองได้

มีอยู่ประเด็นเดียว คือ นักการเมืองเหล่านี้เป็น “นักกินเมือง”

การกินเมือง คือ การทำลายชาติโดยตรง

เขาเข้ามาอยู่ในสภาผู้แทนราษฎรได้อย่างไร? ได้ เพราะการแจกเงิน แจกของ สร้างความคิด “ประชานิยม” ให้คนหลงเชื่อว่า นักการเมืองเหล่านี้เป็นคน “ใจบุญ” ราษฎรเข้าใจไขว้เขว

ในหลวงของเรา ทรงมีพระบรมราโชวาทว่า ...

“...ในบ้านเมืองนั้น มีทั้งคนดีและคนไม่ดี ไม่มีใครจะทำให้ทุกคนเป็นคนดีได้ทั้งหมด การทำบ้านเมืองให้มีความปรกติสุขเรียบร้อย จึงมิใช่การทำให้ทุกคนเป็นคนดี หากแต่อยู่ที่การส่งเสริมคนดี ให้คนดีได้ปกครองบ้านเมือง และควบคุมคนไม่ดีไม่ให้มีอำนาจ ไม่ให้ก่อความเดือดร้อนวุ่นวายได้...”

วิธีแก้ไข เพื่อให้ได้ “คนดี” ได้รับเลือกมาปกครองบ้านเมืองนั้น คือ

1. ต้องให้ผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไป จึงจะมีสิทธิเลือกตั้ง เพราะเขาควรจะเป็นผู้มี “วุฒิภาวะ” พอสมควร (แบบญี่ปุ่น)

2. ต้องใช้วิธีคนเดียว เสียงเดียว

3. การไปใช้สิทธิเลือกตั้งนั้น ควรแก้ไขคำว่า “หน้าที่” ให้เป็น “สิทธิ” เหตุผลก็คือว่า เราอยากให้ “พลเมือง” ไปใช้สิทธิ ส่วนประชาชนที่ไม่สนใจการบริหารบ้านเมือง ก็ไม่ต้องไปใช้สิทธิ

4. ควรให้มีการเลือกตั้งแบบเขต 200 คน แบบสัดส่วน 200 คน เพราะประชาชนเริ่มเข้าใจแล้วว่าระบบสัดส่วนนี้ คือการเลือกเป็น “พรรค” ต่อไปก็จะแข่งขันกันด้วย “นโยบาย” ไม่ใช่แข่งกันด้วย “เงิน”