อย่าเบื่อการเมือง อาการ “เบื่อ” การเมืองไทย คงขยายวงกว้างไปทั่วแม้ในหมู่ “คอการเมือง” ทั้งหลาย โดยเฉพาะเมื่อศาลรัฐธรรมนูญได้วินิจฉัยให้การเลือกตั้งผู้แทนราษฎรเมื่อวันที่ 2 เมษายน 2549 ที่เพิ่งผ่านไปเป็นโมฆะ เป็นความรู้สึกทั้งเบื่อและไม่พอใจต่อรัฐบาลและกลไกการบริหารขององค์กรที่เกี่ยวข้องกับการเลือกตั้ง ที่ไม่แสดงจิตสำนึกความรับผิดชอบต่อความเสียหายที่เกิดขึ้น เป็นความเสียหายที่ประมาณค่าไม่ได้ คือเสียงบประมาณแผ่นดินที่มาจากภาษีอากรของเราๆ ท่านๆ ทั่วประเทศ ยังไม่นับการเสียเวลาไปกับการเลือกตั้ง เสียความเชื่อมั่นต่อผู้นำของประเทศ และองค์กรต่างๆ กลายเป็นเสียไปทั้งสังคม คือ เป็นสังคมที่ถดถอยและขาดพลังไปอย่างมหาศาล ต้นเหตุที่การเมืองน่าเบื่อ เพราะการเมืองไทยเต็มไปด้วยนักเลือกตั้งในคราบนักการเมืองทุศีล และเห็นแก่ตัว เราควรต้องช่วยกันแก้ไขที่ต้นเหตุ อย่าหลงทางไปเบื่อการเมือง แล้วพาลไม่ใส่ใจและไม่สนใจการบ้านการเมือง เพราะหากเราวางใจไปเมื่อไร นักการเมืองไม่พึงประสงค์ก็จะเข้ามาครองอำนาจ และใช้อำนาจนั้น แสวงความมักได้ โดยขาดจริยธรรม ดังที่ปรากฏให้เห็นกันอยู่ทุกวันนี้ เราต้องตรวจสอบการเมือง ตรวจสอบการใช้อำนาจของกลไกต่างๆ พร้อมๆ กับปลูกฝังวัฒนธรรมทางการเมืองที่มีกฎ-กติกา โดยมีพื้นฐานของศีลธรรมและจริยธรรมเป็นตัวกำกับ ซึ่งเป็นแก่นของระบอบประชาธิปไตย ทุกวันนี้ เป็นบุญของสังคมไทย ที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ได้ทรงมีพระราชดำรัสแจ่มชัดให้ศาลฎีกาเป็นผู้ฝ่าวิกฤติในช่วงสังคมขาดพลัง “ให้ศาลต่อสู้เพื่อความดี เพื่อความยุติธรรมในประเทศ” พระราชดำรัสนี้ ชี้นำให้เกิดพลังและให้ทางสว่างแก่ประเทศไทย ให้ผู้นำทางสังคมที่เปี่ยมด้วยความยุติธรรม เช่น สถาบันศาล ได้ทำหน้าที่อำนวยความยุติธรรม ความดี และเป็นพลัง เป็นกำลัง ร่วมกับผู้รักชาติด้วยความสุจริตใจในการต่อสู้เพื่อความดี เพื่อความยุติธรรมในประเทศต่อไป ควรที่ทุกฝ่ายจะพร้อมกันน้อมรับพระราชดำรัสนี้ แล้วนำไปปฏิบัติโดยทั่วหน้า ทิพย์พาพร ตันติสุนทร สถาบันนโยบายศึกษา