สถาบันนโยบายศึกษา : Institute of Public Policy Studies (IPPS)

เส้นทางการปรองดอง

      มีข้อถกเถียงกันมากในประเด็นความขัดแย้งทางการเมืองที่ผ่านมาร่วม 2 ทศวรรษ ตั้งแต่มีรัฐธรรมนูญฉบับประชาชนในปี 2540 จนกระทั่งมีรัฐประหาร ปี 2549 คลอดรัฐธรรมนูญ ปี 2550 มีรัฐประหาร ปี 2557 และประกาศรัฐธรรมนูญฉบับผ่านร่างประชามติ 7 สิงหาคม 2559 เป็นรัฐธรรมนูญ ปี 2560

      ร่วมสองทศวรรษ ที่การเมืองไทยไม่ได้มีพัฒนาการที่งอกงาม ด้วยเหตุที่การแตกหักทางการเมืองจากความแตกต่างทางความคิด ไม่ได้นำไปสู่การแสวงหาหนทางใหม่ๆ ให้เกิดความสุขเพื่อชาติ แต่หากนำพาไปสู่ความแตกแยกอยู่ซ้ำซาก และเป็นทุกข์กันถ้วนหน้า

      ทั้งนี้ เพราะไม่ได้มีการปลูกฝังวัฒนธรรมทางการเมืองให้อยู่ในเส้นทางเดินประชาธิปไตย ซึ่งควรเป็นวัฒนธรรมของการอยู่ร่วมกันอย่างเป็นสุขได้แม้ต่างความคิด

      แต่ละคนก็ต่างคิด ต่างใจ ในความเป็นปัจเจก ขณะที่พรรคการเมืองก็ต่างอุดมการณ์ ซึ่งเป็นเรื่องปกติ นี่ต่างหากที่เป็นสีสัน ในความเป็นพหุสังคม คือ เป็นสังคมเปิดใจรับฟัง และน้อมรับความเป็นเหตุเป็นผลด้วยปัญญาธรรมและคารวะธรรม

      หากเราเลือกที่จะอยู่ในระบอบประชาธิปไตย จึงควรมีการสร้างกระบวนการว่าเราจะอยู่ร่วมกันได้อย่างไร คือ การเปิดโอกาสให้ทุกคนเข้าร่วมในกระบวนการนี้ โดยเฉพาะการมีส่วนร่วมทางการเมือง ไม่เพียงการเลือกตั้งเท่านั้น แต่คือ การคิด การศรัทธา และการมีค่านิยม การปฏิบัติจนเป็นวิถีชีวิต เป็นสามัคคีธรรม คือ สมัครสมานกันในการสร้างสรรค์สังคม คือ วัฒนธรรม ที่ให้การเคารพศักดิ์ศรีและคุณค่าความเป็นมนุษย์ ซึ่งควรเป็นกระบวนทัศน์ในการกำหนดแนวทางการประสานความแตกร้าวของสังคม หรือความพยายามในการสร้างความปรองดองเพื่อผดุงสังคมที่มนุษย์พึงอยู่ร่วมกัน ด้วยการเห็นคุณค่าซึ่งกันและกัน

       “ปรองดอง” ความหมายอย่างกระชับคือ การยอมกันอย่างมีไมตรี การนึกถึงอกเขา อกเรา ในความเป็นมนุษย์ที่เสมอหน้ากัน การปรองดองที่พยายามทำกันอยู่ขณะนี้ จึงควรสร้างให้เกิดความเข้าใจกันชนิดที่เรียกว่า เอาใจเขามาใส่ใจเรา นั่นคือ การมีภารดรภาพเป็นพื้นฐานของแนวทางแก้ไขความขัดแย้ง

      ผู้นำประเทศ ผู้นำทางการเมือง ผู้นำภาคประชาสังคม ผู้นำภาคธุรกิจ ผู้นำการบริหารราชการทุกระดับ ควรได้นำวัฒนธรรมทางการเมืองที่สนับสนุนความคิดดีๆ ที่มาจากความหลากหลายนี้มากำหนดเส้นทางการสร้างความปรองดองขึ้นในชาติให้จงได้

      ไม่มีวิธีการใดที่จะเปิดกว้างได้เท่ากับการเปิดใจให้กับการยินดีที่ได้มีหลายทางเลือกจากทุกฝ่าย ที่แม้คิดแตกต่างกัน

      ขอให้การปรองดอง จงเห็นผลในไม่ช้า และการใช้กระบวนการประชาธิปไตยที่มีส่วนร่วมอย่างกว้างขวางอีกนั่นแหละ ยังจะเป็นตัวช่วยลดทอนระบบอำนาจนิยมที่ฝังรากลึกอยู่ในสังคมไทยได้อีกด้วย

ทิพย์พาพร ตันติสุนทร
ผู้อำนวยการร่วม สถาบันนโยบายศึกษา

From : http://www.fpps.or.th