สถาบันนโยบายศึกษา : Institute of Public Policy Studies (IPPS)

อย่าหลงทาง

มีรัฐบาลจากการเลือกตั้งอีกครั้งหนึ่งแล้ว เป็นรัฐบาลภายใต้การนำของนายกรัฐมนตรีคนที่ 25 ชื่อ นายสมัคร สุนทรเวช เป็นการยอมรับกติกาประชาธิปไตยให้พรรคที่ได้เสียงข้างมากในการจัดตั้งรัฐบาลคือพรรคพลังประชาชนร่วมกับอีก 5 พรรคการเมืองร่วมจัดตั้งรัฐบาลในครั้งนี้

พลันประกาศการแต่งตั้งคณะรัฐมนตรี ท่านนายกรัฐมนตรีก็ออกตัวแต่แรกเริ่มว่า คณะรัฐมนตรีของท่านออกจะ “ขี้เหร่” ซึ่งสะท้อนความรู้สึกกังวลใจออกมาต่อสาธารณชนให้ได้รับรู้ต่อหน้าตาของคณะผู้บริหารสูงสุดของประเทศไทย ซึ่งยังไม่นับเนื่องถึงการเสนอรายชื่อเลขานุการรัฐมนตรีที่สังคมแสดงปฏิกิริยาให้รับรู้ต่อการคัดสรรบุคคลที่มาตำรงตำแหน่งผู้บริหารของประเทศนั้น ได้คำนึงถึงเสียงของประชาชนและภาพลักษณ์ของประเทศสู่สังคมโลกในห้วงเวลาการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ จากการรัฐประหารสู่รัฐบาลจากการเลือกตั้งมากน้อยเพียงใด

สังคมไทยต้องยอมให้เวลากับการพัฒนาทางการเมือง พรรคการเมืองพึงอยู่ในเป้าหมายแรกที่ต้องพิจารณา ค่าที่เป็นต้นสังกัดของนักการเมือง การคัดสรรบุคลากรทางการเมืองจำเป็นต้องมีบรรทัดฐานและมาตรฐานประชาธิปไตยเฉกเช่นที่นักการเมืองชอบอ้างการยอมรับด้วยการเลือกตั้ง ซึ่งเป็นเพียงขั้นตอนหนึ่งของกระบวนการประชาธิปไตยเท่านั้น แต่จิตใจของนักประชาธิปไตยที่เห็นประโยชน์ส่วนรวมเป็นที่ตั้งและสามารถปฏิบัติและผลักดันให้เกิดประโยชน์ต่อคนส่วนใหญ่ตามครรลองของวิถีประชาธิปไตยต่างหากที่นักการเมืองต้องสร้างให้ปรากฏ กระทั่งเกิดการยอมรับและเป็นแบบอย่างแก่อนุชน เป็นต้นแบบการสร้างบุคลากรของสังคมการเมืองที่ดีงาม

การขึ้นสู่อำนาจของนักการเมือง โดยพิธีกรรมการเลือกตั้งที่หลายฝ่ายยอมรับว่าเป็นกติกาประชาธิปไตย ก็อาจไม่แตกต่างจากวัฒนธรรม “ผักชีโรยหน้า” ที่สังคมไทยคุ้นเคย เพราะคนเหล่านี้ “ชอบทำให้ดูมีการยอมรับว่าดี” แต่เนื้อในหาสาระอันใดไม่ได้ รังแต่จะสร้างความเสียหายทับทวี อีกทั้งยังเสียเวลาและโอกาสที่จะทำสิ่งที่เป็นสาระประโยชน์อีกด้วย

คนไทยโดยทั่วไปเชื่อว่าการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้จะนำไปสู่สิ่งดีๆ ให้เกิดขึ้นกับประเทศ ทุกฝ่าย ต้องการสังคมสงบสุขและสมานฉันท์ การปลดล็อครัฐประหารด้วยการเลือกตั้ง และมีรัฐบาลใหม่ จึงน่าจะเป็นสัญญาณให้สังคมเดินหน้าไปได้ด้วยดี หลายฝ่ายจึงพยายามลุ้นเอาใจช่วย

แต่เมื่อ ฯพณฯ นายกรัฐมนตรี ออกมาบอกกล่าวด้วยสร้อยสำเนียงว่า คณะรัฐมนตรี “ขี้เหร่” หรือท่านเองก็ “มีต้นทุนต่ำ” ในพรรคพลังประชาชน ทั้งหมดนี้ ก็เป็นความกังวลใจของฟากฝ่ายประชาชนโดยทั่วไปเช่นกัน การให้เวลาและโอกาสจึงเป็นความพยายามร่วมกันของสังคม

คำกล่าวที่ว่า นักการเมืองมาแล้วก็ไป ประชาชนต่างหากที่ยังต้องอยู่ วันนี้นักการเมืองผู้ดำรงตำแหน่งบริหารปกครองประเทศทั้งหลายอย่าหลงทางได้ปลื้มกับโอกาสครั้งนี้โดยไม่สดับตรับฟังเสียงที่แตกต่าง ประชาธิปไตยตกหล่มกี่ครั้งแล้ว นักการเมืองอย่าลืมทบทวน

ทิพย์พาพร ตันติสุนทร

สถาบันนโยบายศึกษา

From : http://www.fpps.or.th