สถาบันนโยบายศึกษา : Institute of Public Policy Studies (IPPS)

ไม่มีชุมชนท้องถิ่น... ไม่มีประเทศ

คำกล่าวข้างต้นชัดเจนและสอดคล้องกับทิศทางการกระจายอำนาจของโลก ไม่ละเว้นแม้แต่ประเทศไทย

คงไม่มีใครปฏิเสธว่าชุมชนหรือท้องถิ่นมีมาก่อนรัฐชาติ หรือประเทศ การดำรงอยู่และการสืบสานจากฐานรากของท้องถิ่นสู่ปัจจุบัน จึงมีความหมายต่อความยั่งยืนของชาติ

ชุมชนท้องถิ่นเข้มแข็ง ประเทศชาติจึงมั่นคง

มิติความเข้มแข็งของท้องถิ่นที่รวมทุกสิ่งที่เป็นรากเหง้าทางจิตวิญญาณ ความศรัทธา ความเชื่อ จารีต วัฒนธรรม การดำรงชีพของชุมชนอย่างมีชีวิตชีวา จึงจะสืบสานความเป็นท้องถิ่นที่มีเอกลักษณ์ อยู่รอด และอยู่ร่วมกันได้กับท้องถิ่นอื่นภายใต้ความเป็นชาติเดียวกัน

การปฏิรูปการศึกษา ก็มีทิศทางที่ให้ท้องถิ่นเข้ามามีส่วนร่วมในการจัดวางการศึกษาให้มากขึ้น

การสร้างพลเมืองของประเทศ ก็จะต้องวางรากฐานจากความเข้าใจและความภูมิใจของการก่อร่างสร้างประวัติศาสตร์และสังคมของชุมชนในอดีต ที่สามารถปกป้อง รักษาและพัฒนาท้องถิ่นให้เจริญรุดหน้าในปัจจุบัน

ทิศทางการกระจายอำนาจที่ลงลึกไปหลายเรื่องที่รัฐธรรมนูญเปิดทางให้ชุมชนท้องถิ่นเข้ามาบริหาร บริการ จัดการกันเองในหลายระดับ ตั้งแต่ อบต. เทศบาล และ อบจ.

เรียกว่าเป็นการจัดการปกครองกันอย่างรู้จักและรู้ใจ ไม่ล่าช้า

ถือว่าลดขั้นตอนแบบราชการแต่ดั้งเดิมไปได้มาก

ล่าสุด ก็จะมีสภาผู้นำชุมชนที่นายกรัฐมนตรีอยากจะฟังเสียงโดยตรง หลังจากที่ได้ฟังแต่เสียงจากพ่อค้า นักธุรกิจมานาน ไม่ว่าจะเป็นสภาหอการค้าต่างๆ สภาอุตสาหกรรม ฯลฯ

นับว่าเป็นแนวทางที่ก้าวหน้ามากหากรัฐบาลมีใจให้กับคนทุกข์ยากจริงๆ

ขอความสมานฉันท์อย่างมีชีวิตชีวาจากทุกฝ่าย เรียกความเชื่อมั่นและศรัทธาระหว่างกัน กลับสู่ท้องถิ่นไทยที่ภาคใต้ด้วยเถิด

ทิพย์พาพร ตันติสุนทร

สถาบันนโยบายศึกษา

From : http://www.fpps.or.th